Σιτάρι: Λιγότερο χαμένοι οι συνεταιριζόμενοι παραγωγοί...


Για το σιτάρι φαίνεται πως φέτος στη χώρα μας, αλλά και γενικά σε όλο το κόσμο η χρονιά από άποψη παραγωγής εξελίσσεται πολύ καλά, αφού στο θεσσαλικό κάμπο δεν είναι λίγοι οι παραγωγοί που ξεπερνούν τα 500 και 600 κιλά ανά στρέμμα. Με τη τιμή όμως τι γίνεται;

Εξαιτίας της μεγάλης ανελεστικότητας των τιμών των γεωργικών προϊόντων οι μεταβολές σε προσφορά και ζήτηση, έχουν άμεσο αντίκτυπο στις τιμές από τα περισσότερα, αν όχι όλα γεωργικά προϊόντα. 

Έτσι, φέτος φαίνεται πως οι τιμές στα σιτηρά θα είναι χαμηλότερες από την περυσινή χρονιά λόγω της υπερπροσφοράς σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Δεν είναι λίγοι αυτοί που γράφουν ότι οι τιμές φέτος, θα κυμανθούν στα 18 με 20 λεπτά. Αναπροσαρμογές προς τα πάνω ή προς τα κάτω θα δούμε από τα τέλη Αυγούστου όταν θα μπουν στο παιχνίδι και οι αγορές του Καναδά.

"Άμυνα" στη κάθοδο των τιμών θα αποτελέσουν τα υγιή συνεταιρεστικά - συνεργατικά σχήματα, λόγω της κοινής διαχείρισης μεγάλων ποσοτήτων προϊόντων και των μειωμένων (όπου αυτό είναι εφικτό) δαπανών που σχετίζονται με το κόστος παραγωγής. 

Επίσης οι καλά οργανωμένοι συνεταιρισμοί έχουν τη δυνατότητα να προσεγγίσουν τελικές αγορές (λόγω κυρίως των μεγάλων ποσοτήτων), παρακάμπτοντας τους μεσάζοντες και αυξάνοντας έτσι τα τελικά κέρδη προς τους συνεταιριζόμενους.

Προσωπική γνώμη: για να συνεταιριστείς πρέπει να είσαι συνεταιριζόμενος και σε καταστάσεις κερδών αλλά και σε καταστάσεις ζημίας... ειδάλλως ο συνεταιρισμός δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης και φυσικά κανένα μέλλον...

Διαβάστε επίσης:

 
Περουλάκης Γιάννης
Γεωπόνος, MBA - Μελετητής

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Κίνηση προγραμμάτων μετά τη νέα συμφωνία;

Οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας συγκρίνονται με ένα Παγκόσμιο πόλεμο;

Τα "φουσκωμένα" μυαλά... κάνουν τη ζημιά...

Ετικέτες τροφίμων – Τι μπορεί να διαβάσει κανείς;